Nieuwjaarswens met lange inleiding van een 'Recovering Perfectionist'

Jarenlang heb ik ondergepresteerd.
Alles moest meteen goed, en dat kon ik niet.
Nogal logisch als je niet mag oefenen en geen fouten mag maken van jezelf.
Gevolg was dat ik niks nieuws deed en bleef zitten in de wachtkamer van het leven.

In 2000 was ik wanhopig genoeg en besloot ik het avontuur dat leven heet aan te gaan; ik ging een jaar intensief in therapie. ( 3 dagen per week op locatie en daarbij een fikse berg thuis te verwerken - het was een fulltime job!)
Ik ruimde heel wat blokkades, angsten, belemmerende overtuigingen en gewoontes op, stapte uit de slachtofferrol, leerde net zo mild te zijn voor mijzelf als voor mijn omgeving en kreeg en passant mijn vrijheid, vreugde en autonomie terug.
Het werd een geweldig jaar!

Met de fantastische begeleiders daar stelde ik aan het einde van mijn traject een stappenplan op om voor mijzelf te beginnen; eerst zou ik kraamverzorgende worden, later ook als life coach mijn diensten aanbieden.  Ervaringsdeskundige zijn is één ding, goed opgeleid zijn en professioneel hulpverlener worden kost nu eenmaal tijd en energie.

Sinds ik de confrontatie met mijzelf en mijn verleden ben aangegaan is mijn leven alleen maar mooier geworden.

Ik mag nu van mijzelf fouten maken tijdens het leerproces.
Wel zo fijn als je allerlei opleidingen doet waar ook veel tijd aan zelfreflectie en zelfonderzoek besteed wordt... Maar ook praktisch bij het leren van een nieuwe ingewikkelde salsa-draai of een nieuw bordspel :-)

Ik mag genieten van hoe de dingen nu zijn, zonder me blind te staren op wat er nog niet perfect is.
Goed is goed genoeg, en ik streef nog steeds altijd naar verbetering, maar het onhaalbare streven naar perfectie heb ik godzijdank losgelaten!

Bovendien mag ik van mijzelf parttime werken, omdat ik alle delen van mijn leven aandacht wil geven, niet alleen het professionele deel. 
Dit maakt dat ik tijd heb om vrienden te zien, te spelen, te studeren, te dansen, te sporten. Wat een rijkdom!

Dagelijks stap ik nu uit mijn comfortzone en doe iets wat ik nog niet goed durf, nooit eerder gedaan heb of denk niet te kunnen. Toen ik hiermee begon waren de stapjes over mijn comfortabele grens heel klein. Maar ook dapper zijn went; de stappen worden steeds groter en duidelijker zichtbaar voor anderen.
Zo stond ik, die in het verleden nooit in de schijnwerpers of voor een groep wilde staan, afgelopen december op een trainingsweekend van Open Circles op het podium te dansen om de rest van de deelnemers te 'energizen' na de lunch... En ik vond het nog leuk ook!

Voor komend jaar heb ik heel wat spannende nieuwe stappen op stapel staan.
Achter de schermen ben ik al druk aan het werk; binnenkort gaat als eerste stap mijn website eindelijk de lucht in.


Wat mij zoveel vreugde, kracht en vrijheid heeft gegeven, gun ik een ander natuurlijk ook: 

Ik gun je een jaar waarin je gaat experimenteren, misstappen durft te maken, mag leren van je fouten. Een jaar waarin je grenzen overschrijdt en voluit leeft!

Ik wens je een mooi en avontuurlijk 2012. 


Tot ziens, buiten de comfortzone,


Klaartje