Altijd positief werkt niet.

 
Haar zwangerschap werd overschaduwd door een snelgroeiende tumor; de operatie werd uitgesteld tot 3 maanden na haar bevalling. Van nature een binnenvetter en een vechter stopte ze haar emoties weg. Niemand was er tenslotte mee geholpen als ze bij de pakken neer ging zitten.

Haar familie had het jaar voorafgaand aan haar zwangerschap behoorlijk wat te verstouwen gehad. Altijd was zij er voor iedereen. Op haar kon je bouwen.
Nu moest ze eens te meer sterk zijn. Haar kind zou last kunnen hebben van negativiteit, onzekerheid, angst. Dus dacht ze zorgvuldig en fanatiek positief.

Kraamtijd

Na de bevalling -wegens medische indicatie in het ziekenhuis- ontstond er wat ruimte; haar zoon leek kerngezond. Ze begon te voelen hoe moe ze was. Moe van het vechten, moe van het sterk zijn.

Ik -haar kraamverzorgende- voelde een oceaan aan niet geuite emoties bij haar. Begon te vragen, vissen, combineren. Kreeg het hele verhaal stukje bij beetje te horen. Eerst alleen vanuit dankbaar, sterk, optimistisch perspectief. Maar na een paar gebroken nachten werden de eerste barsten in het schild van optimisme zichtbaar.

Tranen

Waar de meeste kraamvrouwen opgelucht ademhalen na een -bijna standaard- huilbui op de vierde dag,  voelde zij schaamte. Haar tranen zag ze als een teken van zwakte, verlies van controle. Ik mocht het dan een goede ontwikkeling vinden, haar beviel het niets.

Vol goede moed sloeg ze zich door de eerste week heen. Daarbij geholpen door een lieve partner en een fantastische baby. We verzamelden mooie, lieve, positieve momenten.

Houvast

Met het einde van de kraamzorg in zicht praatten we over de komende operatie. Angst voor kanker was nog geen gespreksonderwerp. Het veel veiligere 'hoe houd ik mijn borstvoeding op peil' wel. Ze had behoefte aan structuur, houvast, planning.

 Kolfplan

De laatste dagen van de kraamweek maakte ik dus een kolfplan voor haar. Een kleine moeite voor mij, voor haar een wereld van verschil.
Voor een maximaal gevoel van veiligheid en controle  ging het kolfplan uit van de minst gunstige herstelcurve na de operatie. Zo lag er geen enkele druk op snel weer aanleggen en melkproductie hebben, want de vriezer zou vol liggen met pakjes voeding voor zoonlief.

Opluchting...

Na 3 maanden kwamen de sms-en met gunstige berichten;  de operatie was goed gegaan, de tumor goedaardig en de borstvoeding binnen mum van tijd weer op gang - er was zelfs nog een voorraadje over voor de eerste tijd op het kinderdagverblijf. Vanaf nu kon het zorgeloze genieten gaan beginnen...

De klap

Helaas. Het genieten lukte niet zo goed. Ze was gezond en weer halve dagen aan het werk, maar het opgeluchte, blije gevoel bleef achterwege. Andere, 'negatieve' emoties schreeuwden om aandacht. Parkeren van gevoelens werkte niet meer.

Vraag om hulp

Ik ontving een mail waarin ze me om hulp vroeg. Haar een beetje kennende wist ik dat dit een enorme stap voor haar was. Ik was zo trots op haar als een moeder op de eerste stapjes van haar kind!
En zette haar direct aan het werk: 'Schrijf je verhaal en mail het me vóór ons gesprek.'

In dit verslag werd heel duidelijk hoe ieder gevoel van boosheid, onmacht, verongelijktheid of angst direct omgebouwd werd tot een optimistisch actieplan. Zij liet zich niet kisten, deed niet aan zelfmedelijden en ging niet zitten zeuren en treuren over niet te veranderen zaken!

Emoties zijn niet positief of negatief

Uiteindelijk waren er maar twee gesprekken nodig, want hoefde deze sterke, stijdlustige vrouw maar één ding te leren; Voelen zonder oordeel.
Het is niet zwak om je kwetsbaarheid te voelen, het is niet raar dat je boos bent op je lichaam omdat het een gezwel produceert, je bent geen slecht mens als je af en toe jaloers bent op iedereen met een onbezorgde zwangerschap...

Emoties zijn wat ze zijn, wat je er mee doet maakt ze tot 'goed' of 'slecht'.
Soms is een potje brullen of een uurtje klagen het beste wat je voor jezelf kunt doen! Omdat het je hart lucht geeft. Omdat je jezelf dan serieus neemt. Omdat je daarna sterk en écht optimistisch je leven verder vorm kunt geven.