...
Welkom in Nederland, via Port of Entry de Geboortekliniek Den Haag!
Je moeder is nog niet zo lang in dit land, maar ze heeft de inburgeringscursus met glans gehaald. Als je een jaar oud bent wil ze bij het ROC de leergang verzorging gaan doen. Plannen genoeg. Vóór haar trouwen heeft ze je vader al duidelijk gemaakt dat ze absoluut wilde blijven werken. Slimme meid.
Maar nu eerst wennen aan het moederschap. Besluiten welke adviezen van wie ze serieus neemt. Balanceren tussen gevoel en verstand, moderniteit en traditie, geluk en bezorgdheid, verliefdheid en slapeloosheid.
Zich afvragen of jij het niet te warm of te koud hebt, of ze wel genoeg borstvoeding voor je heeft, of ze je kan beschermen...
Als ze geluk heeft, dan treft ze een kraamverzorgende die meer in het gezin achterlaat dan instructies over babyverzorging en een punctueel ingevulde temperatuurlijst.
Iemand die haar man betrekt bij de verzorging van zijn dochter, hem tactvol uitnodigt en over zijn terughoudendheid heen helpt.
Iemand die met respect omgaat met andere huiselijke gewoontes, haar schoenen uitdoet bij de voordeur.
Ik gun je moeder een kraamverzorgende die haar een beetje wegwijs maakt in 'Nederland voor jonge moeders'.
Zodat ze weet, dat er koffieochtenden voor moeders en hun baby zijn, of voorleesmiddagen voor peuters en kleuters in de bibliotheek;
Dat ze kan gaan babyzwemmen of naar babymassage of dreumesgym kan met je;
Dat het juist voor kinderen met een donkere huidskleur erg belangrijk is om veel buiten te komen in druilerig Nederland.
Maar ik heb sinds de verkiezingsuitslag van vanmorgen een spookbeeld in mijn hoofd; 15 procent van de Nederlanders koos gisteren voor de PVV. Door alle lagen en leeftijdscategorieën van de bevolking heen.
Ik vrees dat een al lang aanwezige trend in de kraamzorg alleen maar sterker wordt. Het klinkt ongeveer zo:
'Bij allochtonen is 3 uur kraamzorg per dag echt wel genoeg hoor. Ze doen het toch op hun eigen manier. En er is altijd familie in huis. Vaders bemoeien zich niet met hun baby. Ik weet niet wat ik daar in huis moet doen als ik de controles en de was gedaan heb.'
Voor je ouders én voor jou hoop ik dat jullie een kraamverzorgende treffen die open staat voor een ontmoeting, die de tijd neemt om thee te drinken met jullie gezin, die je vader het vertrouwen geeft dat hij zijn dochter in bad kan doen.
Bovenal wens ik je dat je je welkom en geliefd zult voelen in dit land!
Heel, heel goed verhaal. Ik hoop dat jouw blog door heel veel mensen wordt gelezen, Klaartje!! Ook door die anderhalf miljoen andersgekleurden. En dan heb ik het niet over de huidskleur!
BeantwoordenVerwijderen